بویلر بخارزغال سنگ سوز

دیگ های زغال سنگ سوز جهت استفاده در مناطقی که سوخت گاز و مایع گران بوده و امکان سوخت رسانی گاز،گازوئیل وسایر سوخت ها فراهم نمیباشد کاربرد دارد و بیشتر جهت صادرات به کشور های  همسایه مخصوصا افغانستان که دارای منابع زغال سنگ میباشد، تولید میگردد.

شرکت دیگهای آذرخش خراسان با تجربه 20 ساله در زمینه طراحی و ساخت انواع بویلرهای زغال سنگ سوخت و صادرات به کشور های افغانستان ، ازبکستان ، قزاقستان ، تاجیکستان و ترکیه آماده همکاری با خریداران محترم میباشد . کلیه تولیدات این شرکت از لحاظ کیفیت ، راندمان کاری ، قیمت و تکنولوژی قابل رقابت با شرکتهای چینی و ترکیه‌ای می باشد .

دیگ بخار زغال سنگ سوز انواع مختلفی دارد که شامل دیگهای فایرتیوپ ، ترکیبی و واتر تیوپ میباشند. با توجه به اینکه نوع و کیفیت زغال سنگ یکی از مهمترین پارامترهای طراحی دیگهای بخار میباشد بهتر است طراحی بویلرها به صورتی باشد که با هر نوع زغال سنگی قابل بهره برداری باشد که معمولا در ظرفیتهای کمتر از 8 تن بخار در ساعت از مدل فایرتیوب و تا ظرفیتهای 20 تن بخار درساعت از نوع ترکیبی و در ظرفیتهای بالاتر و فشارهای کاری بالاتر از 15 بار از نوع واتر تیوپ استفاده می شود.نو سوخت رسانی در دیگ های زغال سنگ سوز به سه روش دستی ، نیمه اتوماتیک ( سوخت رسانی اتوماتیک و تخلیه خاکستر دستی ) و تمام اتوماتیک میباشد .که معمولا در ظرفیت‌های کمتراز6تن بخار در ساعت در مدل فایر تیوپ میشود از 3 روش استفاده کرد و بهتر است در ظرفیتهای بالاتر به دلیل حجم زیاد سوخت رسانی از روشهای نیمه اتومات و تمام اتومات استفاده کرد .در دیگهای زغال سنگ سوز یکسری متعلقات باید همراه با دیگ در نظر گرفته شوند که این تجهیزات شامل فن های دمنده و مکنده ، سیستم غبارگیر ، سیستم اسکرابر و اکونومایز میباشد .لازم به ذکر است که در دیگهای بخار زغال سنگ سوز از دیگر سوختهای جامد مانند انواع چوب ، ضایعات کشاورزی و سوخت بایومس ( پلت ) هم میشود استفاده کرد ولی با توجه به ارزش حرارتی مختلفی که این سوختها دارند در مقدار بخار دهی دیگ تاثیر مستقیم میگذارند و احتمال دارد که مقدار بخار کمتری نسبت به زغال سنگ تولید کنند .

انواع دیگ بخار

دیگ بخار یا بویلر یک سیستم گرمایشی است که با استفاده از انرژی حرارتی، آب را به بخار تبدیل می‌کند. در واقع دیگ بخار یک مبدل حرارتی است که بخار را برای مصارف خارجی تولید می‌کند و دارای محفظه احتراق و مخزن آب است. دیگ بخار سوخت را برای گرم کردن آب می سوزاند و باعث تبدیل آب به بخار می شود. درون بویلر بخار شامل دو بخش یعنی بخش احتراق و بخش آب می‌باشد. سطح حرارتی بویلر بخار به مجموع سطوحی که با حرارت مستقیم در ارتباط اند گفته می‌شوند. تمام بخشهای داخلی وتحت  فشار یک بویلر بخار از آلیاژهای فولادی مانند A516 & 17MN4  ساخته می‌شوند.

دسته ‌بندی بویلرها بر اساس مسیر نسبی عبور آب و بخار

دیگ بخار واترتیوب

در دیگ‌های بخار واتر تیوب ، گاز داغ، اطراف لوله ها را احاطه کرده است و آب در داخل لوله‌ها گرم می شود . به دلیل استفاده از تعداد زیاد لوله‌های آبی، سطح حرارتی وسیعی تشکیل میشود. با توجه به اینکه حجم آب ذخیره در بویلرهای واتر تیوپ نسبت به فایر تیوپ کمتر است سرعت انتقال حرارت بیشتر بوده و آب سریع تر به بخار تبدیل میشودو در نتیجه بازده بالاتری دارد . دیگهای واتر تیوب به دلیل نوع طراحی می تواند  فشار بالاتری تولید کند.

دیگ بخار واتر تیوب از راندمان بالایی برخوردار است و می‌تواند بخار اشباع یا گرم شده تولید کنند. در حقیقت بویلر واترتیوب توانایی تولید بخار مافوق گرم را دارد و در زمینه‌هایی که نیاز به بخار خشک، فشار قوی و پر انرژی از جمله تولید توربین بخار باشد از این نوع بویلر استفاده می‌شود.

دیگ بخار فایرتیوب

در طراحی دیگ های فایر تیوپ حرارت در داخل کوره و لوله تشکیل میشود و در اطراف آنها  آب وجود دارد که با گرم شدن آب، بخار تشکیل می‌شود. بویلر های فایر تیوپ شامل محفظه احتراق (کوره) و لوله ای انتقال دهنده حرارت است که به صورت دو پاس و سه پاس طراحی میگردد. این سیستم حداکثر سطح انتقال حرارت را با آب دارد.

ظرفیت حرارتی در دیگ بخار فایرتیوب با توجه به ابعاد کوره و تعداد ، سایز و طول لوله ها مشخص می‌شوند. تعداد دفعاتی که گازهای احتراق در طول مخزن تحت فشار جریان پیدا می‌کند را پاس حرارتی گویند. با چرخش گازهای حرارتی، دما به آب انتقال پیدا کرده و باعث افزایش دما میشود.

دیگ بخار ترکیبی

دیگ بخار ترکیبی واترتیوب فایرتیوب یک نوع دیگ بخاری است که به دلیل کمتر کردن حجم بویلر و استفاده از فشارهای کاری بالاتر از این نوع طراحی استفاده میشود که معمولا کوره یا محفظه احتراق به صورت واتر تیوب و قسمت مخزن ذخیره آب و بخار به صورت فایرتیوب میباشد . مزیت دیگ بخار ترکیبی واترتیوب فایرتیوب نسبت به دیگ بخار ساده این است که مبدل‌های حرارتی بزرگتر و با قطر بالاتر را می‌توان برای تولید بخار با فشار و دمای بالا به کار برد. به علاوه، با ورود آب از سمت پایین دیگ به طور مداوم، کارایی و عملکرد دیگ بخار ترکیبی واترتیوب فایرتیوب بهترین حالت خود را حفظ می‌کند.

 

 

تفاوت‌های دیگ‌بخار واترتیوب و فایرتیوب

ساختار: در ساختار هر دو مدل تعدادی لوله و پوسته وجود دارد؛ در دیگ بخار واترتیوب در داخل لوله‎ ها آب در جریان است در حالی که در دیگ بخار فایرتیوب در داخل لوله‌ها گازهای داغ جریان دارد.

فشار بخار: محدوده فشار بخار در دیگ فایرتیوب با توجه به ابعاد کوره بین  18 تا 30 بار است ولی در دیگ واترتیوب فشار بخار بسیار بیشتر است.

ظرفیت بویلر: ظرفیت بویلر دیگ‎های بخار عمدتاً به محدودیت‎های طراحی بستگی دارد. ظرفیت بویلر دیگ بخار فایرتیوب حدود 25 مگاوات (برای نفت و گاز ) و 12 مگاوات (سوخت زغال) است و دیگ بخار واتر تیوب نامحدود است.

سوخت: در هر دو مدل هر نوع سوخت می‎تواند برای تولید حرارت استفاده شود. در دیگ بخار فایرتیوپ عمدتاً از سوخت تجاری استفاده می‎شود و در دیگ بخار واتر تیوپ  هر نوع سوختی را می‎توان مورد استفاده قرار داد.

بهره‎وری: راندمان طبیعی دیگ بخار فایر تیوپ حدود ۸۰ تا ۸۵ درصد است، اما با استفاده از لوازم جانبی مختلف می توان آن را افزایش یا کاهش داد. کارایی دیگ بخار واتر تیوپ  بیش از دیگ بخار فایرتیوپ است و در محدوده ۸۵ تا ۹۰ در صد قرار دارد. کارایی دیگ بخار واتر تیوپ نیز می‎تواند با استفاده از لوازم جانبی مختلف افزایش یابد.

کاربرد: دیگ بخار فایر تیوپ  معمولاً برای اهداف گرمایشی مورد استفاده قرار می‎گیرد؛ در حالی که دیگ بخار واتر تیوپ برای تأمین برق وتولیداتی که نیاز به فشار و حرارت بالا دارند استفاده می‎شود.

الزامات بازرسی: دیگ بخار فایر تیوپ نسبت به دیگ بخار واتر تیوپ به بازرسی منظم تری نیاز دارد.

نصب: دیگهای بخار فایر تیوپ به صورت یکپارچه بوده و آماده بهره برداری در محل پروژه میباشند ولی دیگ بخار واترتیوپ به صورت قابل حمل ، مدولار و قابل مونتاژ در محل ساخته میشوند.

 

 

کاربردهای دیگ بخار

همانطور که می‌دانید نحوه استفاده و کاربرد دیگ بخار متنوع می‌باشد. مثلا کاربرد دیگ‌های بخار کوچک جهت ضدعفونی کردن ملحفه و پتو در بخش لاندری هتل‌ها و بیمارستانها و یا شستشوی تمیز و ضدعفونی لباس ها در خشک شویی‌ها می‌باشد.

در اینجا نیز به چند مورد از کاربردها و استفاده‌های رایج از دیگ بخار در صنایع اشاره می‌گردد.

صنایع غذایی و نوشیدنی  ،  صنایع داروسازی  ، صنایع شیمیایی ،  صنعت چاپ  و…

بخاری های صنعتی

بخاری صنعتی امروزه مهم ترین وسیله گرمایشی در مراکز بزرگ به کار میرود.بخاری صنعتی به اسم های هیتر صنعتی یاکوره هوای گرم شناخته ونامیده می‌شود.
این بخاری ها عمدتاً بر پایه سوخت‌های فسیلی معمولی تولید می‌شود زیرا این نوع سوخت قیمت مناسب تری نسبت به دیگر سوخت‌های فسیلی و هم چنین جریان برق دارند.

انواع بخاری برقی صنعتی مورد استفاده درمراکزبزرگ موجوددربازار

 

این بخاری هاگرمارابه روش انتقال حرارت به محیط اطراف خود انتقال می‌دهند.در این روش هوا به این وسیله‌ی قطعه گرمایشی هیتر گرم شده و سپس به محیط اطراف انتقال داده می‌شود. بیشتر بخاری‌های برقی فضا دارای توان حرارتی بالایی هستند و به همین دلیل قابلیت گرم کردن سالن‌های بزرگ ساختمان‌های صنعتی را در مدت زمان تقریباً کوتاهی دارند.

 

هیتربرقی تابشی

 

این بخاری با استفاده از انرژی الکتریکی توان گرمایشی را ایجاد میکند.این بخاری از تکنولوژی روز دنیا بهره مند بوده و دارای کیفیت بسار بالایی می باشد ، از ویژگی های این محصول گرماتابش دکوراتیو بودن آن می باشد که دارای شکل ظاهری بسیار زیبا و چشم نواز بوده که نصب آن در محیط های عمومی به جلوه بصری محیط آسیبی نمی رساند ، گرمایش مطلوب و یکنواخت این محصول حس خوب گرمایش خورشید را در محیط القا می کند.

 

 

 

 

 

هیتر برقی فن‌دار

 

مانند بخاری برقی تابشی دارای المنت بوده با این تفاوت که بجای آنکه گرما به وسیله ی سطح بازتابنده به محیط انتقال داده شود، به وسیله ی فن به محیط پرتاب می گردد از این رو راندمان گرمای این بخاری ها نسبت به هیتر های برقی تابشی بالاتر است. این بخاری ها به جهت تنظیم گرما و خاموش شدن دستگاه در صورت گرم شدن بیش از حد دارای ترموستات هستند. این سیستم گرمایشی به لحاظ امنیت در رده ی بالاتری نسبت به هیتر های تابشی هستند از این رو طرفداران بیشتری در بازار دارند. لازم به ذکر است که این سیستم گرمایشی با پخش کردن هوای گرم شده به طور یکنواخت از انباشته شدن هوای گرم به شکل لایه های هوای گرم در قسمت زیرین سقف جلوگیری به عمل می آورد.

 

 

 

 

 

 

 

هیتر برقی کونداکتور

 

هیتر برقی کنداکتور

این نوع بخاری ها نیز امکان استفاده از فن وجود دارد. این بخاری ها نسبت به دو نوع قبلی دارای ابعاد بزرگتری می‌باشند.بخاری های برقی کانوکتور مشابه بخاری برقی تابشی کاملا بی صدامی‌باشند اماچنانچه از فن آن استفاده کنیم،مانند بخاری برقی های فن دار صدای فن قابل شنیده شدن می‌باشد.

انواع فن

فن چیست؟

فن یا هواکش یک وسیله الکترونیکی است که به منظور ایجاد جریان گاز (مانند هوا) استفاده می شود. هر فن شامل مجموعه ای دوار از پره ها و یا تیغه ها می باشد که بر روی هوا تاثیر می گذارد و جریان آن را کنترل می کند.

انواع فن ها:

فن های محوری (آکسیال)
فن های گریز از مرکز (سانتریفیوژ)
به طورکلی با توجه به اهمیت دسترسی و استفاده از هوای تمیز و مناسب، فن سانتریفیوژ و آکسیال جهت تخلیه هوا، سیرکولاسیون هوا و هوارسانی در کارگاه ها و آشپزخانه های صنعتی، مرغداری ها، گلخانه های صنعتی، آشپزخانه ها و سرویس های بهداشتی ساختمان های مسکونی و … مورد استفاده قرار می گیرند.

باید توجه داشته باشید که فن آکسیال یا پنجره ای قادر به جابجائی حجم بیشتر هوا نسبت به فن های سانتریفوژ بوده اما باید کاملا بدون امکان رانش هوا در کانال (بدون فشار استاتیکی ) مورد استفاده قرار گیرد.

انواع فن سانتریفیوژ یا استوانه ای به منظور تامین فشار رانش هوا در کانال های هوا رسانی مورد استفاده قرار می گیرند، اما قدرت جابجائی حجم هوای کمتری نسبت به فن آکسیال دارد و برای اکثر کاربردهای تجاری و صنعتی استفاده می‌شوند، در دو گروه محفظه‌ای و دارای هوزینگ دسته‌بندی می‌شوند. هر گروه از این فن‌ها ویژگی‌های خاصی دارند که مخصوص خودشان است و برای کاربردهای مناسب‌تر ترجیح داده می‌شوند. برای شناخت بهتر این ویژگی‌های عملیاتی، باید تفاوت‌های اساسی بین نوع و شرایط ورودی و خروجی فن، شکل و شرایط کوپل فن به موتور محرک و غیره باید به خوبی شناخته شوند.
انواع فن و فن سانتریفیوژ علاوه بر نوع تیغه، بر اساس نوع و شرایط ورودی و خروجی اتصال موتور محرک و سایر مشخصات شناخته و استفاده می‌شوند.

فن های محوری (آکسیال)

فن های محوری به فنی گفته می‌شود که در آن جریان هوا اساساً موازی محور پروانه‌است. راندمان این گونه فن‌ها حدوداً ۷۰ الی ۸۰ درصد می‌باشد و در برخی طرح‌های مخصوص حتی به ۹۰ درصد نیز می‌رسد.

فن های گریز از مرکز (سانتریفیوژ)

فن های سانتریفیوژ اولین بار توسط شخصی به نام George Pawer در سال 1556 در کتاب De Re Metallica معرفی شدند، کتابی که چگونگی تهویه هوا در آن نشان داده شده بود. پس از آن استفاده از فن های سانتریفیوژ کاهش پیدا کرد و طرفداران چندانی نداشت . تقریباً در اوایل دهه قرن 19 استفاده از فن های سانتریفیوژ دوباره جان گرفت. در سال 1815 شخصی به نام marquis De Chabbaness از تولید فن های سانتریفیوژ حمایت کرد .‌ شخصی به نام Edwin در سال 1827 فن هایی را برای انتقال جریان هوا به دیگ بخار کشتی ساخت .
در سال 1832 مهندس سوئدی-آمریکایی جان اریکریک از فن سانتریفوژ به عنوان دمنده در کشتی Corsair استفاده کرد. فن سنتریفیوژ یا همان فن گریز از مرکز امروزی توسط الکساندر سابلوکوو Alexander Sablukov مهندس نظامی روسیه، در سال 1832 اختراع شد و در صنایع سبک روسیه (مانند تولید قند) و هم در خارج از کشور استفاده شد.
فن سانتریفیوژ که در اصطلاح بدان هواکش گریز از مرکز نیز گفته می‌شود، یکی از انواع پرکاربرد هواکش‌های صنعتی در سیستم تهویۀ مطبوع ساختمان است که هوا را در جهت عمود بر محور گردش پروانه تخلیه می‌کند. به عنوان یک قانون کلی، فن سانتریفیوژ در سیستم‌های کانال کشی شده با فشار بالا کاربرد دارد.
فن سانتریفیوژ حلزونی یک طرفه یکی از انواع پر کاربرد هواکش‌های سانتریفیوژ است که به صورت گسترده در مکان‌های عمومی مهم که به گردش هوای پاک نیاز دارند، مانند بیمارستان‌ها، کارخانه‌های صنعتی، کارگاه‌ها، برج‌های مسکونی، ادارات، مراکز خرید، مساجد و مکان‌های مشابه این‌ها برای تخلیه و به گردش درآوردن هوا استفاده می‌شود. در هواکش حلزونی یک طرفه، هوا از یک سمت مکیده شده و از سمت فلنچ‌ها به بیرون دمیده می‌شود.
در این نوع هواکش، با توجه به شرایط کاربردی می‌توان از دو مدل فن بکوارد و فن فوروارد استفاده کرد. ظرفیت تخلیه هواکش حلزونی یک طرفه می‌تواند تا دویست هزار مترمکعب بر ساعت تغییر کند؛ علاوه بر این، فشار این هواکش‌ها می‌تواند تا ۳۵۰۰ پاسکال باشد که با توجه به نوع سفارش و کاربرد فن میزان مورد نیاز محاسبه و در فرایند تولید لحاظ می‌شود.

مرکز گرمی زغال سنگ سوز

ذغال سنگ تغییرات بیولوژیکی ناشی از افزایش فشار و بالا رفتن دما بر روی گیاهان از روزگاران بسیار دور بوجود آمده است و از سالیان دور به عنوان ماده سوختنی مورد استفاده قرار می گرفت.

امروزه 80%مصرف زغال سنگ برای تولید برق در جهان استفاده میشود،قسمت دیگر زغال سنگ نیز در زمینه های صنعت،کربونیزاسیون و … استفاده میشود.
زغال سنگ کاربردهای فراوان نیز دارد.مثلا در بعضی کشورها به صورت سوخت خانگی و در صنایع مختلف به عنوان سوخت در کارخانجات صنعتی ، راه آهن و کشتیرانی و به عنوان سوخت نیروگاه های حرارتی تولید برق و .. استفاده می شود . در جهان بیش تر از زغال سنگ جهت تولید گرما استفاده می شود.

کشور ایران و همسایه های با وجود داشتن منابع قابل توجهی از زغال سنگ هم از نوع کک شو و هم از نوع حرارتی اما متاسفانه بخاطر وجود مشکلات متعددی در سیستم های زغال سنگ سوز مورد بهره برداری، تمایل چندانی نه از طرف صاحبان صنایع و مصرف کنندگان و نه از طرف نهادهای دولتی برای استفاده از آن ها وجود ندارد. مهمترین این مشکلات تغذیه و تخلیه کوره سیستم زغال سنگ سوز بصورت دستی و سنتی، آلایندگی بالای زیست محیطی و راندمان حرارتی پایین می باشد که در واقع همه این موارد معلول طراحی نامناسب نحوه تغذیه و تخلیه کوره سیستم و مکانیزم راه اندازی فرایند احتراق هستند.

 

دیگ مرکزگرمی ذغال سوز

 

سیستم سوخت جامد :

این دستگاه دارای سیستم اتومات انتقال سوخت زغال سنگ یا هر نوع سوخت جامد به محل کوره و در نهایت نیز با امکان جمع آوری آسان خاکستر و مواد باقیمانده حاصل را دارا می باشد.
پمپ تغذیه : بسته به سفارش از انواع لوارا و پنتکس ایتالیایی و یا گرانفارس مورد استفاده قرار می گیرند.
کنترل سطح آب (لول کنترل)
کنترل فشار (پرشر سوئیچ)
شیرآلات مصرفی

تابلوی کنترل فرمان تمام اتوماتیک :

این قسمت که به عنوان مغز متفکر دیگ ، بااعمال دستورات قطع و وصل به پمپ و مشعل کارکرد اتومات دیگ بخار را مقدور میسازد خود شامل قطعات و اجزاء ذیل میباشد:
کلید استارت استاپ ، کلید فرمان ، کنترل فاز ، فیوز سه فاز ، کلید مینیاتوری ، آژیرخبر ، کنتاکتور ها ، چراغ های سیگنال .که قطعات از نوع تله مکانیک و یا ال جی ، بسته به نوع سفارش توسط مشتریان ، تهیه و مونتاژ میگردند.
این دستگاه جهت دیگهای بخار و آبگرم فایر تیوپ و واتر تیوپ زغال سنگ سوز استفاده می شود. و بر اساس ظرفیت دیگ و سایز کوره ساخته می شود
دیگ ذغال سنگی از نظرتعداد مراحل عبورآتش و مواد مصرفی مشابه دیگ های گاز و گازوییل سوز بوده و تفاوت اساسی آن در ساختمان آن می باشد . ذغال سنگ سوخت جامد می باشد و سیستم آن نسبت به بویلرهای گاز و گازوئیل کاملاً متفاوت است . باتوجه به دود زایی دیگ ذغال سنگی به تمهیدات خاصی دارد.